Íslenski fáninn Brazilíski fáninn







Hjördís skrifar frá Brazilíu - Tuttugasti hluti
Carnivalið nálgast
Então gente!

Halló, halló! Þið hafid núna tæpa viku til að koma ykkur hingað til Brasiliu og taka þátt í partýi ársins……
CARNIVAL!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Guð ég titra, ég er svo spennt!

Fór í gær til klæðskerans að búa til föt, geggjuð gella, í svona sætum bæjum eins og ég bý í er nebbla carnivalið aðeins öðruvísi en í stórborgunum. Hérna eru svokallaðar blokkir, það er, hver vinahópur býr til eina blokk. Ég var nú í svona sjö ár að ákveða í hvaða blokk ég vildi vera, það er erfitt að tilheyra mörgum vinahópum!
Jæja, mín blokk er ýkt cool, við erum allar (12 eða 14 man ekki alveg..) í grænu stuttu pilsi, með fjólublátt glimmerbelti með stórri appelsínugulri stjörnu í miðjunni, svo fjólubláum ermalausum stuttum bol með stórri appelsínugulri stjörnu á hliðinni, svo fer ég á mánudaginn og tékka á skóbúnaði, planið eru hnéhá stígvél, bara töff!! Gella dauðans, hehe!
Svo er náttla bara festað allan daginn og alla nóttina, komið heim til að borða morgunmat, lagt sig fram að hádegi, farið í sturtu og svo út aftur! Veeeeih!!
Ég er líka svo mikil gella að ég er meðlimur í aðalklúbbnum hérna þar sem aðalpartýið verður svo ég þarf ekki að borga neitt inn… og það er sko hellings sparnaður því þetta er dýrt partý!
Blokkin okkar á svo stórt tómt hús þar sem fyrir og eftir partýin verða… ég pissa í mig af tilhlökkun! Líka allir krakkarnir sem eru í námi í öðrum borgum en eiga fjolskyldu hérna koma heim yfir Carnivalið, veih, svo bærinn verður fullur af fólki! Fólk talar ekki um annað núna en carnivalið, í rauninni er varla búið að tala um annað síðan ég kom! Reyndar smá vesen, ég kann nefninlega ekki að dansa samba almennilega ennþá og á carnivalinu er auðvitað aðallega samba, en það hlýtur að koma!

Svo verð ég að segja ykkur, þegar ég kom heim til Chapecó á þriðjudaginn með risa ferðatösku (ekki á hjólum), stútfullan bakpoka og svo hliðartöskuna mína var ég alveg í vandræðum hvernig ég ætti nú að koma mér heim í hús, leigubílar eru dýrir hérna og ég var komin á þá niðurstöðu að labba bara. Skellti þungu þungu töskunni minni bara á hausinn og byrjaði að trítla af stað, gekk frekar erfiðlega og fékk nánast strax höfuðverk, leiðin liggur nánast öll upp á við og ég var orðin frekar örvæntingarfull… en þá stoppaði fyrir mér maður á mótorhjóli og spurði hvort ég vildi taka mótor taxi heim! Jáh! Það var skelltur hjálmur á hausinn á mér og við töskurnar komum okkur fyrir þarna aftan á og svo var bara brunað heim! Þetta kostaði mig sextíu krónur! Ég fékk nafnskírteini hjá þessum kurteisa manni og hann sagði að ég mætti hringja collect :o)

Þar sem ég bý í miðbænum þarf ég aldrei að nota svona þjónustu og gaf því þýsku vinkonu minni nafnspjaldið og eftir djammið á fimmtudaginn hringdi hún og lét sækja sig, haha, ég hélt að krakkarnir myndu deyja úr hlátri!! Skiptinemar í Chapecó! Við spurðum AFS forsetann hérna hvort þetta væri nokkuð hættulegt eða eitthvað og hún sagði að á meðan mótorhjólin væru merkt þjónustu, ef þetta væri ekki einhver einkabransi, þá væri þetta í lagi.

Jæja svo eruð þið eflaust búin að frétta það en að öllum líkindum er ég að fara að skipta um fjölskyldu, meira vesenið að ég skuli ekki vera svona snobbuð eins og þau, hehe. Fer núna eftir carnivalið til Florianópolis, sem er höfuðborg Santa Catarina og allir segja að það sé fallegasta höfuðborg Brasilíu.

Þar á að vera einhver fundur með AFS til að ræða málin og reyna að komast að niðurstöðu, því AFS hérna er bara skítur á priki sem getur ekki neitt. Þetta er nefnilega frekar erfið staða sem ég er í, því þessi fjölskylda er ósköp indæl. Við Vanessa, yngri systir min, erum farnar að ná alveg ágætlega saman loksins, og litli bróðir minn er farinn að sætta sig við tilvist mína, en jæja, þetta er víst ekki eitthvað sem ég fæ ráðið. Það er þá vonandi að ef svo fer að ég skipti að nýja fjölskyldan verði aðeins opnari. :o)

Ég finn nú samt dálítið til með Vanessu, hún verður 16 ára á þessu ári og má eiginlega aldrei fara út! Hún mátti fara út með Dani þegar hún var hérna, en núna má hún ekki fara ein út með vinkonum sínum. Mamma og pabbi segja aldrei neitt við mig, ég má alltaf fara út. Var samt heima með henni í gærkvöldi, við bökuðum brauðbollur með osti inn í. Hún át þær svo allar.

Nú er veðrið farið að skána aftur, nú koma inn á milli ágætir dagar þar sem hægt er að fara út yfir daginn. Þetta var alveg hræðilegt hérna áður en ég fór í ferðalagið mitt, ekkert hægt að fara út á meðan sólin skein. Hey, svo á fimmtudaginn var ég í einhverju flipp kasti og keypti mér gítar, haha!
Er núna að leita að einhverjum sem getur stillt hann fyrir mig ;)

Ykkar Hjördís.